De impact van Brian Priske op Feyenoord: veranderingen en verwachtingen

Met de komst van Brian Priske als nieuwe trainer gaat er veel veranderen bij Feyenoord. Hoewel Priske dezelfde principes hanteert als zijn voorganger Arne Slot – intensiteit, hoog druk zetten en aanvallend voetbal – verschilt de uitvoering aanzienlijk. Pieter Zwart, hoofdredacteur van Voetbal International, analyseerde de nieuwe speelwijze van Feyenoord.

Systeemverandering

De grootste verandering is het systeem, dat verschuift van een 4-3-3 naar een 3-4-3 opstelling. Priske legt meer nadruk op verticaliteit, waarbij hij sneller en directer naar voren wil spelen dan Slot. Zijn doel is om de twee aanvallende middenvelders achter de spits vrij te laten komen tussen de linies, zodat zij met het gezicht naar het doel kunnen opereren en passes kunnen geven. Dit betekent een andere rol voor de vleugelspelers van Feyenoord. Priske is tevreden over hoe Calvin Stengs deze rol oppakt en heeft ook positieve woorden voor Igor Paixão. Het voordeel hiervan is dat de vleugelspelers dichter bij het doel staan en daardoor gevaarlijker kunnen zijn.

Praktijkvoorbeeld: De Goal van Antoni Milambo

Priske’s aanpak werd duidelijk tijdens de wedstrijd tegen Cercle Brugge, bij de goal van Antoni Milambo. Het begon met een directe crosspass naar Nieuwkoop, die de bal controleerde en aflegde naar Stengs. Stengs, met zijn gezicht naar het doel, gaf een crosspass naar López, de andere wingback die vrij kwam aan de linkerkant. Milambo, een van de twee middenvelders, sloot aan en scoorde. Dit illustreert het spelpatroon dat Priske graag ziet.

Winnaars: De Wingbacks

Volgens Zwart zijn de wingbacks de spelers die het meest profiteren van Priske's systeem. Givairo Read en Bart Nieuwkoop zijn hier goede voorbeelden van. Nieuwkoop, bekend met dit systeem van zijn tijd bij Union Sint-Gillis, heeft de energie om de hele flank te bestrijken en is vaak langer dan de back van de tegenstander, waardoor hij ook in de lucht gevaarlijk kan zijn.

Concurrentiestrijd bij de Aanvallende Middenvelders

Er is echter ook concurrentie onder de aanvallende middenvelders. Priske ziet zijn vleugelspelers niet zozeer als wingbacks, maar meer als aanvallende middenvelders. Dit betekent dat Stengs aan de rechterkant speelt en links een keuze moet worden gemaakt uit spelers zoals Lingr, Paixão, Hadj-Moussa, Sauer en Ivanusec. Timber, die vorig jaar aanvallend speelde, is ook een optie voor deze positie. Hierdoor ontstaat er een strijd om de positie naast Stengs.

Belangrijke Rol voor Stengs

Uit Zwart's analyse blijkt dat Stengs al vrij zeker is van zijn plek. Hij kan een cruciale rol spelen in het nieuwe systeem. Als rechter aanvallende middenvelder, een positie tussen een rechtsbuiten en een nummer 10, kan hij met zijn passes veel gevaar creëren. Tijdens de wedstrijd tegen Cercle Brugge begon bijna al het gevaar bij Stengs. Als Priske’s plannen slagen, zou Stengs wel eens de grote ster van Feyenoord kunnen worden.